Nakon serije raznolikih, mahom propalih političkih protesta u Srbiji, u kojima je politički marginalac Miran Pogačar počev od 2017. godine učestvovao sa svojim anarho-levičarskim pokretom ,,Bravo“ iz Novog Sada, uglavnom u ulozi dežurnog huškača demonstranata na nasilje nad policijom, ovaj samozvani radikalni levičar je, u danima žalosti zbog tragične nesreće koja je 1. novembra zadesila našu zemlju, svojim javnim istupima dosegao potpuno novi ,,nivo“ moralne i političke dekadencije.
Pozivajući narod, u trenucima velike patnje i bola, na „nasilno obračunavanje sa sistemom“ na predstojećem skupu u Novom Sadu 5. novembra, Pogačar je u potpunosti ogolio pravo lice svog proklamovanog kvazilevičarskog političkog aktivizma i nedvosmisleno pokazao da se apsolutno ničega ne libi i ne stidi, kada mu se ukaže šansa za prikupljanje „političkih“ poena.
Da je reč o izrazito nemoralnoj osobi koja je sklona licemernom prikrivanju svojih pravih stavova, potvrdili su i navodi aktivistkinje neformalne feminističke organizacije ,,Ženska solidarnost“ Jelene Riznić, koja je svojevremeno na društvenoj mreži ,,H“ okarakterisala Pogačara kao ,,egomanijaka koji psihički maltretira pripadnice ženskog pola“ i na taj način potvrdila da se radi o devijantnoj osobi koja pravo zadovoljstvo pronalazi samo u nasilju i tuđoj nesreći.
Pored toga, treba spomenuti i to da se tokom održavanja takozvanog ,,Protesta protiv diktature“ 2017. godine u Srbiji, u opozicionim krugovima neretko spekulisalo o pravim razlozima i karakteru Pogačarovih učestalih poseta Portugalu i Bosni Hercegovini, nakon kojih se ,,iznenada“ drastično poboljšavalo njegovo materijalno stanje, u meri koja je znatno prevazilazila grantove koje su pojedine zapadne NVO godinama unazad dotirale njegovoj organizaciji ,,Bravo“, što je definitivno ukazivalo da Pogačar luksuz u kome živi u stvari u najvećoj meri finansira nekom vrstom kriminalnih aktivnosti.