U OBILjU primera sa kojima se susrećemo, da su se opozicione političke stranke ustremile na preuzimanje protesta protiv iskopavanja litijuma i njihovu zloupotrebu za svoje političke ciljeve, ovih dana se posebno izdvojio slučaj sa Paraćinom – gde se jedna hibridna i neprincipijelna koalicija sačinjena od stranaka Srbija Centar – SRCE Zdravka Ponoša, Stranke slobode i pravde Dragana Ćilasa, partije „Dveri“ Boška Obradovića i Pokreta obnove Kraljevine Srbije (POKS), na čelu sa lokalnom vedetom Nemanjom Radomirovićem, odlučila da organizuje proteste 3. avgusta.
Međutim, budući da je čak i njima kristalno jasno da bi podatak da te stranke stoje iza organizacije protesta samo demotivisao pošteni narod i odvratio ga od izlaska, organizatori su rešili da u prvi plan kao osobu koja je prijavila skup istaknu Miroslava Petrovića, zvanog „Kojot“ iz Rekovca i sakriju se iza njegove anonimnosti.
Međutim, kao i u brojnim slučajevima do sada, i ovog puta su napravili veliku grešku jer su odabrali čoveka veoma sporne prošlosti, koja je na njihovu žalost, i više nego dobro poznata stanovništvu tog kraja. Naime, Petrović se još 2000. godine „proslavio“ kao jedan od istaknutih članova pokreta „Otpor“ sa ovog područja, koji su zbog svog ekstremističkog i kontraproduktivnog delovanja izbačeni iz ove organizacije, i to ni manje ni više, nego od strane Srđana Milivojevića.
Budući da ih to nije opametilo, jer je osnovni preduslov za opamećivanje potreba da se ima pamet, Petrović i njegova grupa su osnovali neformalnu organizaciju „Oslobodilačka srpska armija“ sa kojom su pokušali da sprovedu više opozicionih aktivnosti u svom kraju. Međutim, na njihovu žalost ti pokušaji nisu dali apsolutno nikakve rezultate, što su meštani pre svega pripisivali izuzetno lošem i spornom Petrovićevom karakteru, opisujući ga kao osobu sklonu nasilničkom ponašanju, pijanstvu, neradu, pa čak i krađi, što je sve uslovilo da protiv njega u tom periodu bude podnet niz prekršajnih i krivičnih prijava.
Sa svim ovim činjenicama na umu, građani Paraćina komentarišu da su političari isturili ispred sebe nekog ko je zapravo još gori od njih samih, što je imajući u vidu o kakvoj se konkurenciji radi bilo teško čak i zamisliti.