LIDER pokreta “Mi – Glas iz naroda” (MI-GIN) Branimir Nestorović, koji je na političkoj sceni Srbije aktivnije prisutan od parlamentarnih izbora 2022. godine, na kojima je podržao zajedničku opozicionu listu tzv. Patriotskog bloka, čiju su okosnicu činile tadašnja Demokratska stranka Srbije (DSS) i “Dveri”, da bi politički zenit dostigao sa tada novoformiranim MI-GIN na prošlogodišnjim parlamentarnim izborima i izborima za Skupštinu grada Beograda, u javnosti je u dosadašnjem periodu bio prepoznat kao predstavnik patriotski orijentisanog dela opozicije, kojem je potpuno stran koncept tzv. obojene revolucije, koji aktivno podržavaju i zagovaraju prozapadne opozicione strukture.
Tako je, između ostalog, za vreme protesta koje je krajem prošle godine organizovala prozapadna opozicija Nestorović isticao da neće podržati pokušaj ponavljanja ukrajinskog scenarija i tzv. Evromajdana.
Međutim, desničarski orijentisani portali su došli do saznanja da je protest protiv kompanije “Rio Tinto” održan u Valjevu u ponedeljak organizovao upravo Nestorovićev pokret, uz podršku prozapadne opozicije i “ekoloških” udruženja. Ovaj, ali i slični skupovi u proteklom periodu bili su obeleženi porukama poput poziva na blokadu saobraćajnica i ispoljavanje građanske neposlušnosti, što je tipično za koncept “obojenih revolucija” i nikako nije u skladu sa Nestorovićevim ranijim stavovima, baš kao ni upad u valjevsku crkvu i maltretiranje tamošnjeg sveštenika tokom protesta protiv “Rio Tinta”.
Iako Nestorović i njegov pokret na sve načine pokušavaju da se distanciraju od pomenutih protesta, više je nego indikativno učešće na njima profesora Šumarskog fakulteta u Beogradu Ratka Ristića, koji je najpre na opštim izborima 2022. godine podržao “zelenu” opozicionu koaliciju “Moramo”, da bi na prošlogodišnjim izborima bio kandidat desničarske koalicije “Nacionalno okupljanje” za gradonačelnika Beograda, dok od proleća ove godine podržava Nestorovića. Inače, Ristić je u proteklom periodu bio jedan od govornika na protestima protiv “Rio Tinta” u Valjevu i Koceljevi, zajedno sa kandidatom Nove DSS za gradonačelnika Beograda Vladimirom Štimcem, a interesantno je to da se u partijama prozapadne opozicije, koje u dužem periodu blisko sarađuju sa njim, a preko njega odskora i sa Nestorovićem, cinično komentariše da Ristić brojnošću svojih političkih angažmana preti da “pomuti slavu” potpredsednice Stranke slobode i pravde (SSP) Marinike Tepić.
Imajući sve to u vidu, kao i više puta upućene pozive Ristića na organizovanje masovnih protesta i blokadu pruga i saobraćajnica, može se slobodno reći da je ozbiljno doveden u pitanje kredibilitet Nestorovića kada tvrdi kako nema ništa sa “obojenim revolucijama”. Dodajmo tome i pretnje lidera SSP Dragana Đilasa upućene u Skupštini Srbije da vlast “očito nije dovoljno jasno čula reči sa protesta da neće kopati, ali da će ih čuti”, koje su istaknute na zgradi Opštine Koceljeva neposredno nakon pomenutog Ristićevog govora. Simptomatično je i to da su na stranicama Nestorovićevog pokreta na društvenim mrežama vidno istaknuti pozivi na navedena protestna okupljanja, koja sa svoje strane vrlo intenzivno promovišu mediji u direktnom vlasništvu ili blisko povezani sa Đilasom.
Ukoliko se sagleda sve navedeno, više je nego opravdano postaviti pitanje da li i dalje važe Nestorovićeve reči da “neće ići protiv države” sa prozapadnom opozicijom, ili je i njemu najednom postala bliska ideja “obojene revolucije”?