ARHEOLOZI su krajem prošle godine započeli sa istraživanjima na lokalitetu Manastirište u selu Zuce, a sada su stručnjaci na ovom mestu pronašli deo zida apside, arhitektonskog elementa iz oltara.
Zavod za zaštitu spomenika kulture Beograd
Osim toga, pronađeni su ostaci najmanje deset skeleta.
Iskopavanja su započeta kako bi se pronašao i utvrdio prvobitni položaj manastira Rakovica. Projekat finansira Ministarstvo kulture, a realizuje ga Zavod za zaštitu spomenika kulture grada Beograda.
Lokalitet Manastirište nalazi se na delu između Zuca i Vrčina. Arheolozi su tokom decembra započeli iskopavanja na ovom mestu, kada su pronađeni ostaci građevine, tri skeleta i nekoliko predmeta.
– Tu su i fragmenti grnčarije i fresaka, životinjskih kostiju. Među onim što je pronađeno izdvaja se novčić ugarskog kralja Lajoša Anžujskog, koji je pronađen u sloju šuta uz unutrašnji apsidalni luk – kažu stručnjaci Zavoda. – U nastavku istraživanja cilj nam je otkrivanje zidova koji su na nekim mestima uništeni ukopavanjem mlađih grobova. Osim toga, važno nam je i preciziranje vremena izgradnje crkve i datovanje skeletnih ostataka.
Utvrđivanje pozicije, gabarita i tačnog vremena izgradnje crkve ima izuzetan značaj za rekonstrukciju razvoja sakralne arhitekture i kontinuiteta duhovnog života na području Grada Beograda.
Vernici ga često posećuju
MANASTIR Rakovica sa prvobitne na sadašnju lokaciju preseljen je tokom 16. veka. Od centra Beograda je udaljen 11 kilometara i nalazi se na kružnom putu, koji od zgrade Opštine Rakovica vodi ka Avali.
Bivši srpski patrijarh Dimitrije sahranjen je u ovom manastiru 1930. godine, a srpski patrijarh Pavle sahranjen je u manastiru Rakovica 19. novembra 2009. godine po sopstvenoj želji. Od tada je manastir postao mesto gde vernici često dolaze.
Kako bi se utvrdio prvobitni položaj manastira Rakovica, pre više od deset godina arheolog Zoran Simić započeo je istraživanja na drugoj lokaciji, na kojoj nisu pronađeni ostaci manastirskog kompleksa. – Postoji malo pisanih izvora vezanih za manastir Rakovicu. U putopisu Feliksa Petančića iz 1502. godine nailazimo na najstariji pomen manastira (Racauicense monasterium). U turskim popisima Beograda i okoline iz 1560. godine manastir Rakovica se pominje kao “manastir kod sela Hrčina” – objašnjavaju stručnjaci Zavoda.
Iskopavanja na ovom prostoru započeta su na osnovu konfiguracije terena, pisanih izvora, kazivanja meštana i narodnih predanja. Kada je teren bio raskrčen, obavljeno je i geofizičko snimanje, posle čega je započeto arheološko iskopavanje.